Grzybica paznokci jest dziś jednym z najczęściej ocenianych chorób z stopami, które diagnozuje się u podologów lub dermatologów. Jej rozrost inicjuje się w łożysku paznokcia skąd rozprzestrzenia się wywołując grubienie, zniekształcenie oraz zmianę koloru (płyta formuje się mniej przezroczysta) a nawet odłączenie. Z takiej przyczyny robi się łamliwy i izoluje się od skóry. Następny stan to grzybica white superficial onychomycosis WSO. Charakteryzuje się tym że formuje się w formie białych plamek, które z czasem powlekają się białym proszkiem. W tej odmianie paznokieć nie ulega odkształceniu i nie separuje się od łożyska. Normalnie 4-5% społeczeństwa boryka się z tą chorobą z kolei częstość jej ukazywania pogłębia się do 14% u osób w wieku powyżej 40 lat. W przeszłości przypuszczano że jest ona tylko problemem pielęgnacyjnym, co prowadziło do sztucznego stanowiska że nie trzeba jej leczyć. Aczkolwiek życie ukazało że u 85% osób z tą dolegliwością dochodzi do wątpliwości psycho-społecznych. Osoby te mają problem z tym że nie mogą chodzić na basen, nosić sandałów, użytkować z darmowych pryszniców, itp. nie wspominając o dziewczynach które mogą mieć z tego podłoża tak wykreowane syndromy że nie zsuną skarpetek przed mężem. Mnóstwo osób do tego cierpi na bóle stóp z tego powodu.
Nierzadko podłożem zarażeń grzybicą paznokci jest też użycie nie wyczyszczonych narzędzi w trakcie manicure i pedicure, z tej przyczyny wypada stale zwracać uwagę czy salon jest wyposażony w autoklaw i czy przybory przed zabiegiem znajdują się w sterylnych woreczkach co świadczy o tym że zostały stosownie wysterylizowane.