Włókno bambusowe nie jest jak len czy bawełna, pozyskiwane z mechanicznej obróbki roślin, ale uzyskiwane sposobem obróbki chemicznej, porównywalnej do starej i dobrze przyjętej wiskoza. W różnych krajach obowiązkowe jest już używanie tego określenia, aby jasno dać konsumentom do zrozumienia, że włókno należy do tkanin nienaturalnych. Co oczywiste nie sprawia to, że jest ono groźne dla środowiska, a już tym bardziej dla skóry: latami demonizowane dzianiny sztuczne czy syntetyczne, zdają egzamin przede wszystkim funkcjonalnością i trwałością, a także łatwością konserwacji i właściwościami antybakteryjnymi. Wiskoza bambusowa ma takowe właściwości – sam bambus jest niepodatny na wszelkie grzyby, bakterie i pasożyty. Z tego powodu do jego upraw nie trzeba stosować pestycydów, a również tkanina z niego wytworzona jest zdecydowanie bardziej odporna na wymienione czynniki. Dla ludzi uprawiających sporty lub aktywność związaną z wysiłkiem fizycznym jest to jeden z priorytetów przy wyborze ubrań. Co ważne, cechy antybakteryjne pozostają przez długi okres, nawet po wielu praniach.
Za sprawą unikalnej mikrostruktury, podczas upałów włókno bambusowe jest o 2-3 stopnie Celsjusza chłodniejsze, niż bawełna. Zdecydowanie lepiej pochłania wodę, a zatem lepiej wydala pot i wilgoć na zewnątrz. Przy niskich temperaturach ta sama suchość gwarantuje lepszą termoizolację – materiał nie nasiąka i tym samym nie ochładza powierzchni skóry. Powierzchnia wiskozy bambusowej jest miła w dotyku, wyjątkowo miękka i gładka, zatem doskonale sprawdza się jako pierwsza warstwa lub koszula. Wiadomym hitem są bambusowe skarpety. Poza powyższymi właściwościami, są zwykle bardzo mało uciskające i dlatego mogą być używane również przez osoby ze słabym krążeniem. Koszule z włókna bambusowego są miękkie i lekkie, przewiewne i doskonale oddychające, dlatego perfekcyjnie nadają się na letnie upały.